In gebruik nemen van nieuwe of opgeknapte eendenkooien

Een grote wens in de kooikerswereld was om het opnieuw in gebruik nemen van een aantal voormalige eendenkooien, kooirelicten en desgewenst zelfs nieuwe eendenkooien mogelijk te maken. Immers, als mensen zoveel tijd en geld steken in herstel of aanleg van een eendenkooi, wat vrijwel altijd uitgaat van een particulier initiatief, mag dit ook beloond worden met een wettelijke erkenning. De in 2017 in werking getreden Wet natuurbescherming maakt het mogelijk om een nieuwe eendenkooi te beginnen of een oude eendenkooi weer in gebruik te nemen. 

Uniek ambacht, behoud door beheer en gezamenlijke aanpak

De huidige verbreding in functie, de toenemende professionaliteit in beheer en de grotere maatschappelijke betrokkenheid bij het kooibedrijf zijn hoopgevend en bieden toekomstperspectief. Continuïteit en borging van vakkennis dienen hiervan onderdeel te zijn. In de functieverbreding zouden vogel- en natuurorganisaties een trekkersrol moeten vervullen om vrijwilligers, kooikers, ringers en anderen hierin bij te staan. Het kooibedrijf vergt meer dan alleen eenden vangen. Het is een traditioneel groen ambacht, vergelijkbaar met dat van valkeniers en molenaars, met eigentijdse benuttingsmogelijkheden. Eendenkooien worden beheerd en onderhouden omdat zij een belangrijke maatschappelijke functie vervullen op gebied van erfgoed, biodiversiteit, natuur en landschap, volksgezondheid, wetenschappelijk onderzoek, lokale binding en betrokkenheid van mensen. In toponymie, genealogie, literatuur en kunst speelt de eendenkooi een belangrijke rol en is deze van betekenis voor ons cultureel erfgoed. Toerisme en natuureducatie, en ook het ringwerk, hebben baat bij het voortbestaan: onder begeleiding van de kooiker is een fantastische rondleiding mogelijk. Vele vogelaars en ringers hebben zo kennisgemaakt met de kooiker als vogelonderzoeker. Zo blijft er een levend, actief kooikerambacht: traditioneel en met een eigentijds perspectief.